اسناد قراردادی اغلب حاوی بندهای هم‌پوشان یا متناقض هستند که می‌توانند منجر به اختلافات، تأخیرها و مذاکرات دوباره پرهزینه شوند. این مقاله توضیح می‌دهد که چگونه هوش مصنوعی مولد، همراه با پردازش زبان طبیعی و تکنیک‌های گراف دانش، می‌تواند به‌صورت خودکار تضادهای بندها را شناسایی کرده، اثر آنها را ارزیابی و راه‌حل‌های دقیق پیشنهاد کند—به تیم‌های حقوقی امکان می‌دهد قراردادهای تمیز و قابل اجرا را در مقیاس بزرگ حفظ کنند.

بیاموزید چگونه هوش مصنوعی می‌تواند بندهای قرارداد را به نقشه‌های حرارتی تعاملی تبدیل کند، نقاط بحرانی ریسک و اهرم را برجسته سازد و به تیم‌های حقوقی کمک کند مذاکراتی هوشمندتر و سریعتر داشته باشند.