این مقاله گام‌های عملی برای یک‌پارچه‌سازی ابزارهای هوش مصنوعی در فرآیندهای پیش‌نویس و بازبینی قراردادها را بررسی می‌کند و شامل خودکارسازی قالب‌ها، شناسایی ریسک، همکاری، انطباق و مزایای هزینه‌ای برای کسب‌وکارهای با هر اندازه‌ای است.

این مقاله مفهوم قالب‌های قرارداد تطبیق‌پذیر مبتنی بر هوش مصنوعی را توضیح می‌دهد که به‌صورت خودکار بندها، زبان و الزامات انطباق را بر پایه حوزه قضایی هدف و پارامترهای کسب‌وکار خاص تنظیم می‌کند و به شرکت‌ها امکان مقیاس‌پذیری جهانی با ریسک حقوقی کمتر را می‌دهد.